“De zorg voor anderen zit in mijn bloed: ik leerde de kneepjes van het vak van mijn moeder die nog steeds actief is als verpleegkundige – Elke liep bij haar zelfs ooit stage. Zelf werkte ik na zeven jaar als verpleegkundige op de oncologische afdeling in het ziekenhuis acht jaar lang bij het Wit-Gele Kruis. Door zelfstandige te worden kan ik meer tijd besteden aan mijn patiënten, waardoor een betere vertrouwensband ontstaat. Als zij tevreden zijn, ben ik dat ook.”

Ans grootste troeven volgens Elke: “An staat er voor haar patiënten. Het geduld en de rust die ze uitstraalt, zou ik als patiënt ook willen ervaren. En ze doet haar werk ongelofelijk graag.”